మాన్యంబు లీయ స- మర్ధుఁ డొక్కఁడు లేఁడు
మాన్యముల్ చెఱుప స-మర్ధులంత
యెండిన యూళ్ళగోఁ-డెరిఁగింపఁ డెవ్వడు
పండిన యూళ్ళకుఁ-ప్రభువులంత
యితఁడు పేద యటంచు-నెఱిగింపడెవ్వడు
గలవారి సిరులెన్న-గలరు చాలఁ
దన యాలి చేష్టల-దప్పెన్నఁ డెవ్వడు
పెఱకాంత ఱంకెన్నఁ-బెద్దలంత
తే॥
యిట్టి దుష్టుల కధికార-మిచ్చినట్టి
ప్రభువు తప్పులంచును మరి-బలుకవలెను
భూషణవికాస!శ్రీధర్మ-పురనివాస!
దుష్టసంహార!నరసింహ!-దురితదూర!
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి